Αναζητήσεις για τη ζωή και τον Θεό

Σβύσε την Αληθινή σου Δίψα

Σβήνοντας την αληθινή μας δίψα: Πώς η μέθη μπορεί να γίνει ένα υποκατάστατο για στενές, ικανοποιητικές σχέσεις με άλλους

Από την Τζούντυ Κλαρκ

Ένα καλοκαίρι στο Κολοράντο, μαζί μ’ ένα φίλο μου συναντήσαμε κάποιους φυγάδες από το Νέο Μεξικό. Είχαν εγκαταλείψει το γυμνάσιο και περιπλανιόνταν χορεύοντας με ένα κουτί για να ζητούν χρήματα. Με την πρώτη ματιά, θα σκεφτόταν κανείς ότι χαράμιζαν τη ζωή τους. Αλλά αφού πέρασα λίγες ώρες με τον Γκάμπριελ, το Σην, το Ματ, και τον Πήτερ, κατάλαβα ότι ζούσαν κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι επιθυμούν να ζήσουν.

Αυτά τα παιδιά είχαν λίγα χρήματα, δεν είχαν πού να μείνουν, φορούσαν βρώμικα και σκισμένα ρούχα, και σπάνια είχαν να φάνε όσο χρειάζονταν για να ζήσουν. Ο φίλος μου κι εγώ τους προσκαλέσαμε για φαγητό. Καθίσαμε σ’ ένα μικρό εστιατόριο και παρακολουθούσαμε τους τέσσερίς τους να καταβροχθίζουν χάμπουργκερς, μπουρίτος και χυμούς, κι ακούσαμε τις ιστορίες τους. Συνειδητοποίησα πόσο ενωμένοι ήταν.

Αληθινές, υγιείς σχέσεις: κάτι που όλοι επιθυμούμε

Πρόσεχαν ο ένας τον άλλο. Αν ο ένας αποκτούσε κάτι, το μοιραζόταν. Ένα παιδί έφαγε το μισό του φαγητό επειδή ήθελε να μοιραστεί το υπόλοιπο με ένα φίλο του που δεν ήταν μαζί μας. Συζητούσαν παρακολουθώντας ο ένας τον άλλο. Ήταν σαν γονείς ο ένας για τον άλλο. Αγαπούσαν αληθινά ο ένας τον άλλο. Μιλούσαν μαζί μας παρόλο που ήταν φοβισμένοι, τους έλειπαν οι μητέρες τους, ένιωθαν εγκαταλελειμμένοι, και ήταν πεινασμένοι. Ζούσαν μ’ έναν τρόπο που εγώ δε θα επέλεγα ποτέ – είχαν όμως κάτι που πολλοί καθαροί, μορφωμένοι, «αποδεκτοί» άνθρωποι δεν είχαν.

Είχαν ο ένας τον άλλο. Είχαν αληθινές σχέσεις. Ήταν συνδεδεμένοι.

Αυτό θέλουμε όλοι. Θέλουμε αληθινή ζωή. Δε θέλουμε να είμαστε όπως το χάμστερ που τρέχει μέσα στο λαβύρινθο και σπινιάρει πάνω στον τροχό του όλη μέρα – και μη φτάνοντας ποτέ πουθενά. Θέλουμε να σχετιστούμε. Θέλουμε να συνδεθούμε. Θέλουμε να είμαστε μέρος μίας κοινότητας που νοιάζεται ο ένας για τον άλλο.

Η φίλη μου η Ρεβέκκα αποφοίτησε πρόσφατα από το πανεπιστήμιο Βάντερμπιτ. Καθώς αντιμετώπιζε το γεγονός ότι θα έμπαινε στον «αληθινό κόσμο,» μου είπε, «Θέλω να γίνω Άμις.» Η δήλωσή της δεν είχε τίποτα να κάνει με τη θρησκεία αλλά με την κοινότητα. Αυτοί έχουν γείτονες και οικογένειες. Βοηθούν ο ένας τον άλλο χτίζοντας αχυρώνες. Τρέχουν να σώσουν κάποιον που βρίσκεται σε κίνδυνο. Η ζωή τους είναι απλή και κυλάει αργά, αλλά νιώθεις ότι μπορείς να χειριστείς οτιδήποτε προκύπτει επειδή ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος. Ακούγεται ωραίο, έτσι δεν είναι;

Πιστεύω πως είμαστε πεινασμένοι για σχέσεις που διαρκούν, γεμάτες εμπιστοσύνη και χαρά. Πολλοί από εμάς έχουμε μεγαλώσει σε σπίτια όπου οι μπαμπάδες μας δούλευαν μέχρι αργά στο γραφείο προκειμένου να πάρουν μία προαγωγή κι έτσι να μπορούν ν’ αγοράσουν το Ρόλεξ ή το Μπίμερ. Οι μαμάδες μας είχαν πτυχία από κολέγια κι οι οικογένειές μας ήθελαν το πρόσθετο εισόδημα κι έτσι οι μαμάδες μας δούλευαν. Οι γονείς μας ζούσαν κάτω από την ίδια στέγη αλλά αυτό δεν έφτανε. Οι σχέσεις κατέρρεαν και ο ρυθμός των διαζυγίων έφτασε στα ύψη.

Μπύρα: ένα δημοφιλές υποκατάστατο για αληθινές σχέσεις

Είτε πρόκειται να δούμε σε επανάληψη το Γκρέις Ανάτομι, το Σεξ ιν δε Σίτυ ή τα Φιλαράκια, μας αρέσει να παρακολουθούμε ανθρώπους που φαίνονται να είναι ενωμένοι. Και απελπισμένα το επιθυμούμε για τον εαυτό μας. Θέλουμε και χρειαζόμαστε καλές σχέσεις, αλλά πραγματικά, τελικά αυτές είναι επώδυνες και ριψοκίνδυνες.

Κι έτσι, τι κάνουμε; Ποιος θα με κάνει να νιώσω καλά; Ποιον να βρω; Ποιος μπορεί να με βοηθήσει να αποδράσω από έναν κόσμο αποξένωσης – έστω και για λίγο;

Μπορεί να είσαι όπως πολλοί φοιτητές, να αγκαλιάζεις σφιχτά ένα καραφάκι κρασί ή να χαϊδεύεις ένα μπουκάλι Τζακ Ντάνιελς. Το ποτό σε κάνει να νιώθεις καλά και χαλαρά. Είναι εύκολο να το βρεις και είναι πάντα εκεί όταν το χρειάζεσαι. Δεν έχει σημασία πώς φαίνεσαι. Σε κάνει να νιώθεις χαρούμενος, ελκυστικός και αποδεκτός. Και ανακουφίζει τη στενοχώρια που μερικές φορές νιώθουμε από τις σχέσεις μας με τους άλλους.

«Θέλουμε να σχετιστούμε. Θέλουμε να συνδεθούμε. Θέλουμε να είμαστε μέρος μίας κοινότητας που νοιάζεται ο ένας για τον άλλο».

Μια τέτοια σχέση έχει αποτέλεσμα για λίγο, και μετά συνέρχεσαι. Διαρκεί μόνο για λίγο.

Μπορεί να είσαι όπως πολλοί φοιτητές, να αγκαλιάζεις σφιχτά ένα καραφάκι κρασί ή να χαϊδεύεις ένα μπουκάλι Τζακ Ντάνιελς. Το ποτό σε κάνει να νιώθεις καλά και χαλαρά. Είναι εύκολο να το βρεις και είναι πάντα εκεί όταν το χρειάζεσαι. Δεν έχει σημασία πώς φαίνεσαι. Σε κάνει να νιώθεις χαρούμενος, ελκυστικός και αποδεκτός. Και ανακουφίζει τη στενοχώρια που μερικές φορές νιώθουμε από τις σχέσεις μας με τους άλλους.

Μια τέτοια σχέση έχει αποτέλεσμα για λίγο, και μετά συνέρχεσαι. Διαρκεί μόνο για λίγο.

Προφανώς δε θα σε εκπλήξει το γεγονός ότι ψάχνουμε για αγάπη πάντα στα λάθος μέρη. Ο συγγραφέας και ψυχολόγος Δρ. Χένρι Κλάουντ γράφει, «Όλοι μας χρειαζόμαστε αγάπη τα πρώτα χρόνια της ζωής μας. Αν δεν πάρουμε αυτή την αγάπη, θα διψάμε γι’ αυτή όλη την υπόλοιπη ζωή μας. Η δίψα για αγάπη είναι τόσο ισχυρή ώστε όταν δεν τη βρίσκουμε στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους, ψάχνουμε γι’ αυτή σε άλλα μέρη, όπως στο φαγητό, στη δουλειά, στη σεξουαλική δραστηριότητα, ή στο να ξοδεύουμε χρήματα… να πίνουμε πάρα πολύ, ή να δουλεύουμε πάρα πολύ.»

Η Σέλι, μία φοιτήτρια του πανεπιστημίου της Αλαμπάμα, είπε, «Μπορώ να περνώ κάθε βράδυ στα μπαρ κάνοντας παρέα με φίλους μου ενώ είμαστε πιωμένοι, μα όταν θα τους δω την επόμενη μέρα στο πανεπιστήμιο, δεν έχουμε τίποτα να πούμε ο ένας στον άλλο.» Η Σέλι έχει σχέσεις, αλλά τις περιγράφει ως επί το πλείστον επιφανειακές. Η αληθινή της ανάγκη να συνδεθεί με ανθρώπους δεν έχει εκπληρωθεί.

Η αληθινή μας δίψα είναι για υγιείς σχέσεις

Ο Δρ. Κλάουντ συνεχίζει λέγοντας, «Οι άνθρωποι είναι συνήθως εθισμένοι σε μία συγκεκριμένη ουσία, όπως το αλκοόλ, η κοκαίνη, η ταχύτητα, η δουλειά, τα τυχερά παιχνίδια, οι καταστροφικές σχέσεις, η θρησκεία, και ο υλισμός. Αυτές οι ουσίες και δραστηριότητες δεν ικανοποιούν ποτέ, ωστόσο, επειδή δεν αγγίζουν το αληθινό πρόβλημα. Δε χρειαζόμαστε στην πραγματικότητα αλκοόλ, ναρκωτικά, ή σεξ. Μπορούμε να ζήσουμε πολύ καλά και χωρίς αυτά. Ωστόσο, χρειαζόμαστε αληθινές σχέσεις, και είναι γεγονός ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε πολύ καλά χωρίς αυτές.»

Όταν ρωτώ φοιτητές γιατί πίνουν, οι περισσότεροι απαντούν, «Για πλάκα». Επιφανειακά, αυτή είναι μία αποδεκτή απάντηση. Όμως πέρα από την πλάκα, έχεις ποτέ αναρωτηθεί γιατί πίνεις σε πρώτη φάση; Ίσως να αποτελεί μία προσωρινή απόδραση από το στρες, την αβεβαιότητα για το μέλλον, ή την πίεση από τις κοινωνικές καταστάσεις.

Όταν έχεις καλές σχέσεις, δε χρειάζεται να αναζητήσεις ασφάλεια σε κάτι άλλο, είτε αυτό είναι το αλκοόλ, το σεξ ή το φαγητό. Όταν έχεις καλές σχέσεις, έχεις μικρότερη πιθανότητα να προσπαθήσεις να γεμίσεις το κενό με κάτι άλλο. Όταν έχεις καλές σχέσεις, κάποιες από τις βαθύτερές σου ανάγκες έχουν ικανοποιηθεί.

Όταν έχεις καλές σχέσεις, δε χρειάζεται να αναζητήσεις ασφάλεια σε κάτι άλλο, είτε είναι το αλκοόλ, το σεξ ή το φαγητό.

Ο Δρ. Κλάουντ συνεχίζει, «Ο δεσμός είναι μία από τις πιο βασικές και θεμελιώδεις ιδέες στη ζωή και το σύμπαν. Είναι μία βασική ανθρώπινη ανάγκη. Ο Θεός μας δημιούργησε με μία δίψα για σχέση – για σχέση μαζί Του και με άλλους συνανθρώπους μας. Είμαστε κατά βάση κοινωνικά όντα. Χωρίς μία στερεή, δεμένη σχέση, η ανθρώπινη ψυχή θα τελματώσει από τα ψυχολογικά και συναισθηματικά προβλήματα. Η ψυχή δεν μπορεί να ευδοκιμήσει χωρίς να είναι συνδεδεμένη με άλλες».

Πώς μαθαίνουμε να έχουμε δεμένες σχέσεις; Κατ’ αρχάς με το να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Θα μπορούσε ο λόγος που πίνεις, ή τρως πάρα πολύ, ή πολύ λίγο, ή κάνεις πολύ σεξ, ή θέλεις να φτάσεις στην τελειότητα να είναι επειδή χρειάζεσαι αληθινές σχέσεις;

Αν είναι έτσι, υπάρχουν πολλά καλά βιβλία που αναφέρονται στο πώς να κάνεις καλές σχέσεις με τους ανθρώπους (όπως αυτό του Δρα Κλάουντ). Αλλά υπάρχει ένα κλειδί για τις σχέσεις που προσφέρει ένα αυθεντικό θεμέλιο για υγιείς σχέσεις με τους ανθρώπους. Ο Δρ. Κλάουντ μιλάει για την ανάγκη μας να συνδεθούμε με ένα σημαντικό τρόπο με τους ανθρώπους, αλλά και το Θεό. Ο Γάλλος φιλόσοφος και φυσικός Μπ. Πασκάλ λέει ότι μέσα στην καρδιά κάθε ανθρώπου υπάρχει ένα κενό που έχει το σχήμα του Θεού και που δεν μπορεί να γεμίσει από κατασκευασμένα πράγματα.

Μπορούμε να έχουμε μία σχέση με το Θεό που μας δημιούργησε; Μπορούμε να συνδεθούμε με το Θεό; Δε μιλάω για ένα Θεό που σου δίνει έναν κατάλογο από μη και πρέπει. Ή ένα μεγάλο αστυνόμο στον ουρανό έτοιμο να σε κατακεραυνώσει στην πιο μικρή παράβαση. Μιλάω για μία σχέση με το Θεό που να βασίζεται στην αγάπη, και στην αλήθεια, και στην ελευθερία, και στην εσωτερική ειρήνη.

Ξεκινώντας μία σχέση με το Θεό

Ο Θεός σε δημιούργησε για να Τον γνωρίσεις. Βαθιά μέσα σου το ξέρεις αυτό. Αλλά όλοι μας έχουμε επαναστατικό πνεύμα που λέει στο Θεό, «Έι, πάρε εσύ το δρόμο σου, κι εγώ θα πάρω το δικό μου. Μη με ενοχλείς εκτός κι αν σε χρειαστώ.» Κάποιοι το έχουμε πει αυτό. Άλλοι απλώς σκέφτονται: «Αν μπορούμε να αγνοήσουμε όλο αυτό που λέγεται «Θεός,» αυτό θα φύγει μακριά». Κι ακόμη άλλοι από εμάς λέμε ότι θέλουμε μία σχέση με το Θεό, αλλά θέλουμε να πάμε σ’ Αυτόν μέσα από το δικό μας δρόμο – προσπαθώντας να Τον κερδίσουμε με το δικό μας τρόπο. Η αλήθεια είναι ότι κανένας μας δεν μπορεί να Τον κερδίσει ούτε αξίζει μία σχέση με έναν τέλειο Θεό.

Ακριβώς όπως υπάρχουν συνέπειες όταν κάποιος το ρίχνει στο ποτό ή τρώει υπερβολικά, το ίδιο γίνεται κι όταν επαναστατεί ή αγνοεί το Θεό.

Ακριβώς όπως υπάρχουν συνέπειες όταν κάποιος το ρίχνει στο ποτό ή τρώει υπερβολικά, το ίδιο γίνεται κι όταν επαναστατεί ή αγνοεί το Θεό. Ίσως να μην έχεις προσέξει ακόμη τις συνέπειες όμως τελικά αυτές θα σε βρουν. Ο Θεός λέει ότι οι συνέπειες είναι αιώνιος αποχωρισμός από Αυτόν. Είσαι στο πανεπιστήμιο τώρα, και προσπαθείς να περνάς καλά, ενώ προετοιμάζεσαι για το μέλλον σου. Είναι σκληρό να σκέφτεσαι με όρους αιωνιότητας … όμως ποτέ δεν ξέρεις. Ο φίλος μου ο Στηβ, είκοσι ετών, μπορεί να μη βρίσκεται στη ζωή την ώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές. Πεθαίνει επειδή κόλλησε AIDS από μολυσμένο αίμα. Δεν έχει άλλη επιλογή από το να αντιμετωπίσει την αιωνιότητα τώρα.

Ο Θεός έχει κατασκευάσει ένα δρόμο για μας για να Τον γνωρίσουμε εδώ επάνω στη γη και για πάντα. Το έκανε αυτό στέλνοντας το Χριστό στη γη, να περπατήσει όπως εμείς και να ζήσει τέλεια. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Αξίζαμε την τιμωρία για τις αμαρτίες μας, αλλά ο Χριστός θεληματικά θυσίασε τον Εαυτό Του επάνω στο σταυρό για λογαριασμό μας. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε για να γνωρίσουμε το Θεό είναι να βάλουμε την εμπιστοσύνη μας στο γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός πλήρωσε για την αμαρτία στη ζωή μας που μας αποχώρισε από έναν τέλειο Θεό. Μπορείς να το δεχτείς αυτό και να βάλεις την πίστη σου σ’ Αυτόν ή μπορείς να επιλέξεις να Τον απορρίψεις. Η απόφαση θα είναι δική σου.

Όταν προσευχήθηκα στο Θεό, Του είπα ότι ήθελα να Τον γνωρίσω και έβαλα την εμπιστοσύνη μου στον Ιησού Χριστό ο οποίος πέθανε για μένα. Άρχισα μία σχέση μαζί Του. Μ’ αυτόν τον τρόπο συνδέθηκα με το Θεό του σύμπαντος. Όταν η σχέση μου μαζί Του είναι δυνατή, η ζωή μου είναι διαφορετική. Δε χρειάζεται να τρέχω δεξιά και αριστερά ψάχνοντας να βρω το επόμενο πράγμα για να ικανοποιηθώ – είτε είναι χρήματα, ποτό, ή υπερπροσπάθεια. Όταν όμως απομακρύνομαι από Αυτόν, περιπλανιέμαι παντού προσπαθώντας να βρω αυτό το συστατικό που λείπει.

Δεν ξέρω τι αντιμετωπίζεις. Δε γνωρίζω τα συμπτώματα που εκδηλώνονται στη ζωή σου. Μπορεί να είναι το υπερβολικό ποτό, το σεξ ή τα ναρκωτικά. Ή να εξαναγκάζεις τον εαυτό σου σε σωματική άσκηση. Ή να πασχίζεις σκληρά για να παίρνεις την επιβράβευση έτσι ώστε να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Αυτά είναι όλα υποκατάστατα της αυθεντικής μας ανάγκης να συνδεθούμε με τους ανθρώπους και το Θεό. Όλοι μας έχουμε αυτό το κενό μέσα μας που μπορεί να γεμίσει μόνο με μία σχέση μαζί Του.

Ίσως να θέλεις να ξεκινήσεις μία σχέση με το Θεό αμέσως τώρα. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να Του το πεις. Αυτός γνωρίζει την επιθυμία της καρδιάς σου και Τον ενδιαφέρει πιο πολύ αυτή παρά τα λόγια σου. Ίσως θέλεις να πεις κάτι τέτοιο:

Θεέ μου, θέλω να Σε γνωρίσω. Θέλω να συνδεθώ μαζί Σου. Έχω προσπαθήσει να ικανοποιήσω την ανάγκη μου για Σένα με άλλα πράγματα, και δεν υπήρξε αποτέλεσμα. Συγχώρεσέ με που δεν ήρθα πρώτα σε Σένα. Σ’ ευχαριστώ που με αγαπάς και θέλεις να Σε γνωρίσω. Δέχομαι ότι ο θάνατος του Ιησού Χριστού μού έδωσε τη δυνατότητα για μία σχέση μαζί Σου. Σε εμπιστεύομαι. Αμήν.»

Θα βρεις τη σχέση σου με το Θεό υπερπλήρη και ικανοποιητική. Και όταν έχεις συνδεθεί με το Θεό έχεις και το θεμέλιο για να χτίσεις σημαντικές, διαρκείς και γεμάτες νόημα σχέσεις. Σβήσε την αληθινή σου δίψα!

Ζήτησα από τον Ιησού να έρθει και να αλλάξει την ζωή μου (ακολουθούν βοηθητικές πληροφορίες)…

Παρακαλώ δώστε μου περισσότερες πληροφορίες για το πώς μπορώ να γνωρίσω καλύτερα τον Ιησού Χριστό…

Έχω μια ερώτηση…