Από την Marilyn Adamson
Όλοι θέλουμε να τα καταφέρουμε στη ζωή, να βιώσουμε κάποιο βαθμό επιτυχίας, την αίσθηση ότι πετύχαμε. Και αν κάποιοι νομίζουν ότι ξέρουν τον τρόπο για να είναι η ζωή μας ικανοποιητική, να έχει κάποιο νόημα, τότε αξίζει να το εξετάσουμε. Τι λένε λοιπόν οι βασικές θρησκείες στον κόσμο; Υπάρχει κάτι σε αυτές, το οποίο θα μπορούσε να δώσει στη ζωή μας μεγαλύτερη σταθερότητα και αξία;
Αυτό που ακολουθεί είναι μια ευκαιρία να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στα σημαντικότερα θρησκευτικά συστήματα… Ινδουισμός, Νέα Εποχή, Βουδισμός, Ισλαμισμός και Χριστιανικός*. Υπάρχει μια μικρή περιγραφή για το καθένα, τα κυριότερα χαρακτηριστικά του και τι μπορεί να κερδίσει κάποιος από αυτά. Έπειτα, η συγγραφέας παραθέτει τα σημεία στα οποία διαφέρει η διδασκαλία του Ιησού από τις υπόλοιπες θρησκείες στον κόσμο, για να μπορέσετε να τα μελετήσετε.
*Το καθένα από αυτά τα θρησκευτικά συστήματα έχει διάφορα παρακλάδια με διαφορετικά πιστεύω. Οι περιγραφές που δίνονται επικεντρώνονται στα κύρια σημεία της διδασκαλίας τους. Θα μπορούσαν να συζητηθούν και άλλες σημαντικές θρησκείες, όπως ο Ιουδαϊσμός, αλλά για συντομία έχουμε διαλέξει αυτές που προαναφέρθηκαν.
Οι περισσότεροι Ινδουιστές λατρεύουν ένα Ον, μια υπέρτατη ολότητα (Βράχμαν), η οποία εκφράζεται μέσα από άπειρες θεότητες-θεούς και θεές. Και αυτές οι θεότητες παίρνουν υπόσταση μέσα από τα είδωλα, τους ναούς, τους γκουρού, τα ποτάμια, τα ζώα, κ.λ.π.
Οι Ινδουιστές βλέπουν τη θέση που έχουν στην παρούσα ζωή τους με βάση τις πράξεις τους στην προηγούμενη ζωή τους. Αν η συμπεριφορά τους ήταν κακή στην προηγούμενη ζωή τους, τότε μπορεί να υποφέρουν τρομακτικές δυσκολίες στην τωρινή ζωή τους. Ο σκοπός ενός Ινδουιστή είναι να ελευθερωθεί από το νόμο του κάρμα - να ελευθερωθεί δηλαδή από τις συνεχείς μετενσαρκώσεις.
Υπάρχουν τρεις δυνατοί τρόποι για να τελειώσει αυτός ο κύκλος του κάρμα: 1. Να αφοσιωθεί κανείς με αγάπη σε κάποιον ή κάποια από τις θεότητες των Ινδουιστών. 2. Να αυξήσει τη γνώση του για τον Βράχμαν (την ολότητα) μέσα από το διαλογισμό – να κατανοήσει δηλαδή ότι οι περιστάσεις της ζωής δεν είναι πραγματικές, ότι ο εαυτός είναι μια αυταπάτη και ότι μόνο ο Βράχμαν είναι αληθινός. 3. Να αφιερώσει τον εαυτό του σε διάφορες θρησκευτικές τελετές και ιεροτελεστίες.
Στον Ινδουισμό το άτομο έχει την ελευθερία να επιλέξει με ποιον τρόπο θα φτάσει στην πνευματική τελειότητα. Ο Ινδουισμός επίσης έχει μια πιθανή εξήγηση για τον πόνο και το κακό στον κόσμο. Σύμφωνα με τον Ινδουισμό, οι κακουχίες που υποφέρει κάποιος, είτε πρόκειται για αρρώστια, ή πείνα, ή καταστροφή, οφείλονται στις κακές πράξεις που έκανε ο ίδιος, συνήθως σε μια προηγούμενη ζωή του. Μόνο η ψυχή έχει σημασία, η οποία κάποια μέρα θα ελευθερωθεί από τον κύκλο των μετενσαρκώσεων και θα αναπαυθεί.
Η Νέα Εποχή προβάλει την ανάπτυξη της προσωπικής δύναμης ενός ατόμου, την ανάπτυξη του θείου που έχει μέσα του. Όταν ένας οπαδός της Νέας Εποχής αναφέρεται στο Θεό, δεν μιλάει για έναν ανώτερο, προσωπικό Θεό που δημιούργησε το σύμπαν, αλλά για μια ανώτερη συνείδηση μέσα στον ίδιο του τον εαυτό. Ένα άτομο στη Νέα Εποχή βλέπει τον εαυτό του σαν θεό, σαν αυτό που αποκαλείται κόσμος, σύμπαν. Στην πραγματικότητα, οτιδήποτε βλέπει, ακούει, νιώθει ή φαντάζεται κάποιος, θεωρείται θεϊκό.
Η Νέα Εποχή παρουσιάζεται σαν μια συλλογή από αρχαίες πνευματικές παραδόσεις. Αναγνωρίζει πολλούς θεούς και θεές, όπως και ο Ινδουισμός. Η γη αντιμετωπίζεται σαν την πηγή κάθε πνευματικότητας και έχει τη δική της νοημοσύνη, τα δικά της αισθήματα και τη δική της θεότητα. Αλλά αυτό που είναι πάνω από όλα, είναι ο εαυτός. Ο εαυτός είναι το σημείο από το οποίο ξεκινούν όλα, το σημείο που τα ελέγχει όλα και ο θεός όλων. Δεν υπάρχει άλλη πραγματικότητα έξω από αυτήν που ορίζει το ίδιο το άτομο.
Η Νέα Εποχή διδάσκει τον ανατολικό μυστικισμό σε πολλές μορφές, καθώς και πολλές πνευματικές, μεταφυσικές και φυσικές τεχνικές, όπως ασκήσεις αναπνοής, ψαλμωδίες, ρυθμικά χτυπήματα, διαλογισμό... και όλα αυτά για να αναπτύξει κανείς μια μεταβαλλόμενη συνείδηση και τη θεότητα που κρύβει μέσα σου.
Οτιδήποτε αρνητικό βιώνει ένα άτομο (αποτυχίες, θλίψη, θυμό, εγωισμό, πόνο) θεωρείται αυταπάτη. Εφόσον πιστεύει ότι είναι απόλυτα κυρίαρχος στη ζωή του, τίποτα δεν μπορεί να πάει λάθος, δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα αρνητικό ή οδυνηρό. Τελικά, το άτομο αναπτύσσει την πνευματικότητά του σε τέτοιο βαθμό, ώστε δεν υπάρχει καμιά υπαρκτή, εξωτερική πραγματικότητα. Το άτομο, που γίνεται θεός, δημιουργεί τη δική του πραγματικότητα.
Οι Βουδιστές δεν λατρεύουν κάποιους θεούς ή θεό. Οι άνθρωποι έξω από το Βουδισμό συχνά πιστεύουν ότι οι Βουδιστές λατρεύουν το Βούδα. Όμως, ο Βούδας (Σιντχάρθα Γκαουτάμα ) ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι ήταν θεός, αλλά αντίθετα οι Βουδιστές τον θεωρούν σαν κάποιον που έχει ήδη επιτύχει, αυτό που και εκείνοι αγωνίζονται να επιτύχουν, δηλαδή την πνευματική φώτιση και μαζί με αυτήν την ελευθερία από το συνεχόμενο κύκλο εναλλαγής της ζωής με το θάνατο. Οι περισσότεροι Βουδιστές πιστεύουν ότι ένας άνθρωπος έχει απεριόριστες μετενσαρκώσεις, οι οποίες αναπόφευκτα κάποια στιγμή συμπεριλαμβάνουν και πόνο μέσα τους. Ένας Βουδιστής προσπαθεί να δώσει τέλος σε αυτές τις μετενσαρκώσεις. Οι Βουδιστές πιστεύουν ότι αυτό που προκαλεί τις μετενσαρκώσεις είναι οι επιθυμίες, οι αντιπάθειες και οι αυταπάτες ενός ανθρώπου. Επομένως, ο σκοπός ενός Βουδιστή είναι να εξαγνίσει την καρδιά του και να εγκαταλείψει όλες τις επιθυμίες του για σαρκικές απολαύσεις, καθώς επίσης και την αγάπη για τον εαυτό του.
Οι Βουδιστές ακολουθούν μια λίστα από θρησκευτικές αρχές και είναι πολύ αφοσιωμένοι στο διαλογισμό. Όταν ένας Βουδιστής διαλογίζεται, δεν είναι το ίδιο όπως όταν κάποιος προσεύχεται ή επικεντρώνει την προσοχή του σε έναν θεό, είναι περισσότερο πράξη αυτοπειθαρχίας. Μέσα από το διαλογισμό μπορεί κάποιος να φτάσει στη Νιρβάνα – «την απελευθέρωση» από τη φλόγα της επιθυμίας.
Ο Βουδισμός προσφέρει κάτι που είναι αλήθεια για τις περισσότερες θρησκείες στον κόσμο: πειθαρχία, αξίες και οδηγίες, με βάση τις οποίες κάποιος θα ήθελε να ζήσει.
Οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι υπάρχει ένας παντοδύναμος θεός, τον οποίο ονομάζουν Αλλάχ, ο οποίος είναι απεριόριστα ανώτερος και εξοχότερος από τον άνθρωπο. Ο Αλλάχ θεωρείται ο δημιουργός του σύμπαντος και η πηγή όλου του καλού και του κακού. Οτιδήποτε συμβαίνει είναι θέλημα του Αλλάχ. Είναι ένας δυνατός και αυστηρός κριτής, ο οποίος θα δείξει έλεος στους οπαδούς του αν έχουν κάνει αρκετά καλά έργα στη ζωή τους και αν είναι αφοσιωμένοι στη θρησκεία. Η σχέση ενός ακόλουθου του Αλλάχ με τον ίδιο, είναι σχέση υπηρέτη με αφεντικό.
Αν και ένας Μουσουλμάνος δίνει τιμή σε αρκετούς προφήτες, ο Μωάμεθ θεωρείται ο τελευταίος προφήτης και υπάρχει εξουσία στα λόγια και στον τρόπο ζωής του. Για να είναι κάποιος Μουσουλμάνος πρέπει να ακολουθεί πέντε θρησκευτικούς κανόνες: 1. Να επαναλαμβάνει το πιστεύω για τον Αλλάχ και τον Μωάμεθ. 2. Να λέει απέξω κάποιες συγκεκριμένες προσευχές στα Αραβικά πέντε φορές την ημέρα. 3. Να δίνει σε αυτούς που έχουν ανάγκη. 4. Για ένα μήνα κάθε χρόνο να απέχει από φαγητό, ποτό, σεξ και κάπνισμα από την ανατολή του ήλιου μέχρι τη δύση. 5. Να ταξιδέψει τουλάχιστον για μια φορά στη ζωή του στη Μέκκα και να προσκυνήσει ένα ιερό. Ένας Μουσουλμάνος όταν πεθάνει ελπίζει – σύμφωνα με την πιστότητα με την οποία τήρησε αυτούς τους κανόνες- να πάει στον παράδεισο. Αν όχι, θα τιμωρηθεί αιώνια στην κόλαση.
Για πολλούς ανθρώπους ο Ισλαμισμός καλύπτει τις προσδοκίες που έχουν από μια θρησκεία και το Θεό. Ο Ισλαμισμός διδάσκει ότι υπάρχει ένας υπέρτατος θεός, τον οποίο λατρεύουμε κάνοντας καλές πράξεις και ακολουθώντας με πειθαρχία θρησκευτικούς κανόνες. Μετά το θάνατό του ένας άνθρωπος θα ανταμειφθεί ή θα τιμωρηθεί, σύμφωνα με τη θρησκευτική του αφοσίωση.
Οι Χριστιανοί πιστεύουν σε έναν Θεό αγάπης, ο οποίος αποκάλυψε τον εαυτό του και μπορεί κάποιος να τον γνωρίσει προσωπικά σε αυτή τη ζωή. Με τον Ιησού Χριστό το επίκεντρο στη ζωή ενός ανθρώπου δεν είναι να ακολουθεί κάποιους θρησκευτικούς κανόνες ή να κάνει καλά έργα, αλλά να απολαμβάνει μια σχέση με τον Θεό και να τον γνωρίζει όλο και περισσότερο.
Οι Χριστιανοί έχουν μια χαρούμενη, γεμάτη νόημα ζωή, πιστεύοντας στον ίδιο τον Ιησού Χριστό, όχι μόνο στη διδασκαλία του. Όταν έζησε στη γη, ο Ιησούς δεν είπε ότι ήταν κάποιος προφήτης του Θεού ή ένας διδάσκαλος που θα οδηγούσε τους ανθρώπους στη φώτιση. Αντίθετα, ο Ιησούς ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Θεός με τη μορφή ανθρώπου. Έκανε θαύματα, συγχώρησε τις αμαρτίες ανθρώπων και είπε ότι όποιος πίστευε σ’ αυτόν, θα είχε αιώνια ζωή. Έκανε δηλώσεις όπως η ακόλουθη: «Εγώ είμαι το φως του κόσμου. Όποιος με ακολουθεί δεν θα πλανιέται στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως που οδηγεί στη ζωή»1.
Οι Χριστιανοί θεωρούν ότι η Βίβλος είναι το γραπτό μήνυμα του Θεού στην ανθρωπότητα. Η Βίβλος είναι η ιστορική καταγραφή της ζωής του Ιησού και των θαυμάτων του, αλλά επίσης αποκαλύπτει την προσωπικότητα του Θεού, την αγάπη και την αλήθεια του και πώς μπορεί κανείς να έχει μια σχέση μαζί του.
Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες στη ζωή ενός Χριστιανού, μπορεί να στραφεί με σιγουριά σε έναν σοφό και δυνατό Θεό που τον αγαπάει αληθινά. Πιστεύει ότι ο Θεός απαντά στις προσευχές του και ότι η ζωή του αποκτά νόημα καθώς τη ζει για να τιμά τον Θεό.
Καθώς κοιτάμε αυτά τα κυριότερα θρησκευτικά συστήματα και τις απόψεις τους για τον Θεό, βρίσκουμε μεγάλες διαφορές:
Όλες οι θρησκείες λατρεύουν τον ίδιο Θεό; Ας το σκεφτούμε λίγο. Η Νέα Εποχή διδάσκει ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να επικεντρωθεί σε μια κοσμική συνείδηση, αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να εγκαταλείψει ο Ισλαμισμός το δικό του θεό, ο Ινδουισμός τους αμέτρητους θεούς του και ο Βουδισμός να αποδεχθεί το γεγονός ότι υπάρχει Θεός.
Οι βασικές θρησκείες στον κόσμο (Ινδουισμός, Νέα Εποχή, Βουδισμός, Ισλαμισμός, Χριστιανισμός) είναι η καθεμιά τους μοναδική. Και από αυτές μόνο μία υποστηρίζει ότι υπάρχει ένας προσωπικός Θεός αγάπης, τον οποίο μπορεί κανείς να γνωρίσει προσωπικά εδώ σε αυτή τη ζωή. Ο Ιησούς Χριστός μίλησε για έναν Θεό οποίος μας καλωσορίζει σε μια σχέση μαζί Του και έρχεται δίπλα μας για να είναι ο σύμβουλός μας, ο παρηγορητής μας και ένας δυνατός Θεός που μας αγαπάει.
Στον Ινδουισμό το άτομο είναι ολομόναχο προσπαθώντας να κερδίσει την απελευθέρωσή του από το Κάρμα. Στη Νέα Εποχή το άτομο δουλεύει για την προσωπική του θεοποίηση. Στο Βουδισμό ακολουθεί μια μοναχική αναζήτηση για να ελευθερωθεί από την επιθυμία. Και στον Ισλαμισμό το άτομο ακολουθεί θρησκευτικούς κανόνες για να κερδίσει τον παράδεισο μετά το θάνατό του. Στη διδασκαλία του Ιησού βλέπεις μια προσωπική σχέση με έναν προσωπικό Θεό – μια σχέση που συνεχίζεται και στην άλλη ζωή.
Η απάντηση είναι ναι. Όχι μόνο μπορείς να συνδεθείς με το Θεό, αλλά μπορείς επίσης να γνωρίζεις ότι ο Θεός σε αποδέχεται και σε αγαπάει απόλυτα.
Πολλές θρησκείες στον κόσμο αφήνουν τον άνθρωπο μόνο του να αγωνίζεται για να φτάσει στην πνευματική τελειότητα. Ο Βούδας, για παράδειγμα, ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι ήταν αναμάρτητος. Ο Μωάμεθ επίσης, παραδέχτηκε ότι χρειαζόταν συγχώρεση. «Ανεξάρτητα από το πόσο σοφοί, πόσο προικισμένοι ή ποια επιρροή είχαν στον κόσμο οι άλλοι προφήτες, γκουρού και δάσκαλοι, είχαν τη λογική να καταλάβουν ότι δεν ήταν τέλειοι, όπως δεν είμαστε τέλειοι και όλοι οι υπόλοιποι»2.
Ο Ιησούς Χριστός όμως, δεν είχε καμιά προσωπική αμαρτία. Αντίθετα, ο Ιησούς συγχώρησε τις αμαρτίες άλλων ανθρώπων και θέλει να συγχωρήσει και τις δικές μας. Όλοι γνωρίζουμε τα λάθη μας, τους τομείς της ζωής μας που μπορεί να κάνουν τους άλλους γύρω μας να μας βλέπουν με μισό μάτι, τομείς που και εμείς οι ίδιοι θα ευχόμασταν να μην είχαμε… Ίσως είναι κάποια εξάρτηση που έχουμε, το ότι είμαστε ευέξαπτοι, ή κάποια ανήθικη συμπεριφορά μας, κάποια άσχημα λόγια που λέμε. Ο Θεός μας αγαπάει, αλλά σιχαίνεται την αμαρτία και είπε ότι η συνέπεια της αμαρτίας είναι ο αποχωρισμός μας από Εκείνον. Αλλά ο Θεός βρήκε έναν τρόπο για να μας συγχωρήσει και να τον γνωρίσουμε. Ο Ιησούς, ο γιος του Θεού, Θεός ο ίδιος με ανθρώπινη μορφή, πήρε όλες τις αμαρτίες μας επάνω του, υπέφερε στο σταυρό και με τη θέλησή του πέθανε στη θέση μας. Η Βίβλος λέει, «Να πώς μάθαμε τι είναι αγάπη: Εκείνος πρόσφερε τη ζωή του για χάρη μας»3.
Ο Θεός μας προσφέρει απόλυτη συγχώρεση επειδή ο Ιησούς πέθανε για μας. Αυτό σημαίνει συγχώρεση από όλες τις αμαρτίες μας… του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Ο Ιησούς πλήρωσε για όλες. Ο Θεός, ο οποίος δημιούργησε το σύμπαν, μας αγαπάει και θέλει να έχει μια σχέση μαζί μας. «Έτσι αποδείχθηκε η αγάπη του Θεού για μας: Απέστειλε τον Υιό του το μονογενή στον κόσμο για να μας χαρίσει τη νέα ζωή, αν ενωθούμε μ’ αυτόν»4.
Με τον Χριστό, ο Θεός μας προσφέρει αληθινή ελευθερία από την αμαρτία και την ενοχή. Δεν αφήνει τις αποτυχίες κάποιου να του βαραίνουν τους ώμους, με την αμυδρή ελπίδα να γίνει καλύτερος άνθρωπος αύριο. Με τον Ιησού Χριστό ο Θεός πλησίασε την ανθρωπότητα, δίνοντάς μας ένα τρόπο να τον γνωρίσουμε. «Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στο θάνατο το μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ’ Αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια»5.
Ο Θεός μας δημιούργησε για να ζούμε έχοντας σχέση μαζί Του. Ο Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι το ψωμί, ο άρτος της ζωής. Όποιος έρχεται σ’ εμένα δε θα πεινάσει, κι όποιος πιστεύει σ’ εμένα δεν θα διψάσει ποτέ…κι αυτόν που θα ’ρθεί κοντά μου, εγώ δε θα τον αποδιώξω»6. Ο Ιησούς κάλεσε τους ανθρώπους όχι μόνο να ακολουθήσουν τη διδασκαλία του, αλλά και τον ίδιο. Είπε: «Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή»7. Καθώς ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος είναι η αλήθεια, προχώρησε πέρα από το σημείο που έφτασαν άλλοι απλοί προφήτες και δάσκαλοι, όταν ισχυρίζονταν απλά ότι έλεγαν την αλήθεια8.
Ο Ιησούς ισχυρίστηκε ότι ήταν ίσος με τον Θεό και έδωσε αποδείξεις γι’ αυτό. Ο Ιησούς είπε ότι θα σταυρωθεί και τρεις μέρες μετά το θάνατό του θα αναστηθεί. Δεν είπε ότι θα μετενσαρκωθεί μια μέρα σε μια μελλοντική ζωή. (Ποιος θα το γνώριζε τότε, αν πραγματικά το έκανε;) Είπε ότι τρεις μέρες μετά την ταφή του θα παρουσιαζόταν ζωντανός μπροστά σε αυτούς που είδαν τη σταύρωσή του. Εκείνη την τρίτη μέρα, ο τάφος του Ιησού βρέθηκε άδειος και πολλοί άνθρωποι καταθέτουν ότι τον είδαν ζωντανό ξανά. Τώρα προσφέρει αιώνια ζωή και σ’ εμάς.
Πολλές θρησκείες επικεντρώνονται μόνο στις πνευματικές προσπάθειες του ατόμου. Όταν ακολουθείς τον Ιησού Χριστό, έχεις μια αμφίδρομη σχέση με τον Θεό. Μας καλωσορίζει κοντά του. «Ο Κύριος είναι κοντά σ’ όλους που τον καλούνε, σ’ όλους που τον καλούνε αληθινά»9. Μπορείς να επικοινωνείς με τον Θεό, ο οποίος θα απαντήσει την προσευχή σου, θα σου δώσει τη μεγαλύτερη ειρήνη και χαρά που έχεις γνωρίσει, θα σου δώσει την οδηγία του για τη ζωή σου, θα σου δείξει την αγάπη του και θα μεταμορφώσει τη ζωή σου. Ο Ιησούς είπε: «Εγώ όμως ήρθα για να έχουν τα πρόβατά μου ζωή, και μάλιστα ζωή περίσσια»10. Δεν σημαίνει ότι η ζωή θα είναι τέλεια και χωρίς προβλήματα, αλλά σημαίνει ότι, καθώς προχωράς στη ζωή, μπορείς να έχεις μια σχέση με το Θεό, ο οποίος είναι πρόθυμος να συμμετέχει στη ζωή σου και να σου προσφέρει πιστά την αγάπη του.
Αυτή η σχέση δεν είναι η απόφαση κάποιου να ακολουθήσει μια μέθοδο αυτο-βελτίωσης όπως είναι το Μονοπάτι των Οκτώ Βημάτων, ή οι Πέντε Κολώνες, ο διαλογισμός ή τα καλά έργα, ή ακόμα και οι Δέκα Εντολές. Όλα αυτά φαίνονται ξεκάθαρα, καλοσχηματισμένα και βατά μονοπάτια προς την πνευματικότητα. Αλλά στην πορεία γίνονται ένας βαρύς, κουραστικός αγώνας για την τελειότητα και η σύνδεση με το Θεό μοιάζει ακόμα μακρινή. Η ελπίδα μας δεν είναι στην τήρηση των νόμων ή κάποιων κανόνων, αλλά στη γνωριμία μας με έναν Σωτήρα, ο οποίος μας αποδέχεται απόλυτα εξαιτίας της πίστης μας σ’ αυτόν και τη θυσία του. Δεν κερδίζουμε τη θέση μας στον ουρανό με τις θρησκευτικές μας προσπάθειες ή τα καλά μας έργα. Ο Παράδεισος είναι ένα δώρο για μας όταν αρχίζουμε τη σχέση μας με τον Ιησού Χριστό.
Θα ήθελες να συγχωρεθείς ολοκληρωτικά για να γνωρίσεις προσωπικά την αγάπη του Θεού για σένα;
Μπορείς να αρχίσεις μια σχέση με το Θεό αμέσως τώρα. Είναι τόσο απλό και γίνεται με τον αναζητήσεις ειλικρινά από τον Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και να τον προσκαλέσεις να πει στη ζωή σου. Ο Ιησούς είπε: «Δες με, στέκομαι μπροστά στην πόρτα και χτυπώ. Αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου και μ’ ανοίξει την πόρτα, θα μπω στο σπίτι του»11. Θα ήθελες να ξεκινήσεις μια σχέση με τον Θεό που σε δημιούργησε, που σε αγαπάει βαθιά; Μπορείς να το κάνεις αμέσως τώρα, αν είναι η επιθυμία της καρδιάς σου: «Θεέ μου, σου ζητάω να με συγχωρήσεις και σε προσκαλώ να μπεις στην καρδιά μου τώρα. Σε ευχαριστώ Ιησού που πέθανες για τις αμαρτίες μου. Σε ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου όπως υποσχέθηκες».
Η Βίβλος μας λέει ότι «Σε όσους όμως τον δέχτηκαν και πίστεψαν σ’ αυτόν, έδωσε το δικαίωμα να γίνουν παιδιά του Θεού»12. Αν ειλικρινά ζήτησες από τον Θεό να έρθει στη ζωή σου, έχεις αρχίσει μια προσωπική σχέση μαζί του. Είναι σαν να συνάντησες μόλις το Θεό και θέλει να σε βοηθήσει να τον γνωρίσεις καλύτερα, να γνωρίσεις την αγάπη του για σένα, να σε οδηγήσει με σοφία σε όποιες αποφάσεις θα χρειαστεί να πάρεις. Το βιβλίο μέσα στην Αγία Γραφή που ονομάζεται «Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο» είναι μια καλή αρχή για να μάθεις περισσότερα από τη σχέση σου με το Θεό. Ίσως θα ήθελες να πεις και σε κάποιον άλλο για την απόφαση που πήρες να ζητήσεις από τον Ιησού να έρθει στη ζωή σου.
Στις διάφορες θρησκείες στον κόσμο ο άνθρωπος έχει μια σχέση με κάποιες διδασκαλίες, ιδέες, μονοπάτια, ιεροτελεστίες. Με τον Ιησού όμως, ο άνθρωπος μπορεί να έχει μια σχέση με έναν δυνατό Θεό αγάπης. Μπορείς να του μιλάς και θα σε οδηγήσει σε αυτή τη ζωή τώρα. Δεν σου δείχνει απλά ένα μονοπάτι, μια φιλοσοφία ή μια θρησκεία. Σε καλωσορίζει σε μια γνωριμία μαζί του, να γνωρίσεις τη χαρά και να έχεις τη βεβαιότητα της αγάπης του μέσα στις προκλήσεις της ζωής. «Κοιτάξτε με πόση αγάπη μας αγάπησε ο Πατέρας! Η αγάπη του είναι τόσο μεγάλη, ώστε να ονομαστούμε παιδιά του Θεού»13.
Ζήτησα από τον Ιησού να έρθει και να αλλάξει την ζωή μου (ακολουθούν βοηθητικές πληροφορίες)…
Παρακαλώ δώστε μου περισσότερες πληροφορίες για το πώς μπορώ να γνωρίσω καλύτερα τον Ιησού Χριστό…
(1) Κατά Ιωάννη 8:12 (2) Erwin W. Lutzer, Christ Among Other Gods (Chicago: Moody Press,1994), σελ.. 63 (3) Ά Ιωάννη 3:16 (4) Ά Ιωάννη 4:9 (5) Κατά Ιωάννη 3:16 (6) Κατά Ιωάννη 6:35 (7) Κατά Ιωάννη 14:6 (8) Lutzer, σελ. 106 (9) Ψαλμοί 145:18 (10) Κατά Ιωάννη 10:10 (11) Αποκάλυψη 3:20 (12) Κατά Ιωάννη 1:12 (13) ) Ά Ιωάννη 3:1