Γνωρίζοντας τον Θεό

Γιατί μπορείς να Εμπιστεύεσαι τη Βίβλο;

Πώς ξέρουμε ότι μπορούμε να εμπιστευθούμε τη Βίβλο που έχουμε σήμερα;

Η Βίβλος ισχυρίζεται ότι είναι το μοναδικό μήνυμα του Θεού στην ανθρωπότητα. Δισεκατομμύρια άνδρες και γυναίκες έχουν βασίσει τη ζωή τους σε αυτό το μήνυμα. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει για αυτό.

Μπορεί ένας έξυπνος άνθρωπος να πιστεύει στη Βίβλο;

Ναι. Η Βίβλος δεν είναι ένα βιβλίο με μύθους. Σε αντίθεση με άλλα πνευματικά βιβλία, δεν απαιτεί τυφλή πίστη. Πολλές κατηγορίες αποδεικτικών στοιχείων υποστηρίζουν την ιστορική ακρίβεια της Βίβλου, καθώς επίσης και τη διακήρυξη της θεϊκής της εξουσίας.

• Η αρχαία ιστορία υποστηρίζει την ακρίβεια της Βίβλου ως ιστορικής μαρτυρίας.
• Τα Ευαγγέλια παρέχουν πολλές αξιόπιστες αφηγήσεις της ζωής του Χριστού.
• Τα αρχαιολογικά ευρήματα στηρίζουν τη Βιβλική αφήγηση.
• Η κατάρτιση των κειμένων επιβεβαιώνει ότι τα βιβλία της Βίβλου δεν έχουν υποστεί αλλαγές από τότε που γράφτηκαν για πρώτη φορά.

Συμφωνεί η αρχαία ιστορία με τη Βίβλο;

Εάν η Βίβλος είναι το μήνυμα του Θεού σε μας, πρέπει να ελπίζουμε ότι η εκδοχή της για την ιστορία είναι ακριβής. Και είναι έτσι.

Για παράδειγμα, η Βίβλος αναφέρει ότι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ έκανε πολλά θαύματα, εκτελέστηκε από τους Ρωμαίους και αναστήθηκε από τους νεκρούς. Πολυάριθμοι αρχαία ιστορικοί επιβεβαιώνουν τη μαρτυρία της Βίβλου για τη ζωή του Χριστού και των μαθητών Του:

Ο Cornelius Tacitus (55-120 μ.Χ.), ένας ιστορικός του πρώτου αιώνα στη Ρώμη, θεωρείται ως ένας από τους πιο ακριβείς ιστορικούς του αρχαίου κόσμου.¹ Ένα απόσπασμα κειμένου του μας λέει ότι ο ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρωνας “επέβαλλε τα πλέον έντονα βασανιστήρια σε μια κατηγορία ...τους λεγόμενους Χριστιανούς. ... Ο Χριστός [Christus], από του οποίου το όνομα είχαν την προέλευση, υπέστη την πιο ακραία ποινή κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Τιβέριου, στα χέρια ενός εκ των δικαστικών μας, του Πόντιου Πιλάτου….”²

Ο Flavius Josephus, ένας εβραίος ιστορικός ( 38-100 μ.Χ.), έγραψε σχετικά με τον Ιησού στο Jewish Antiquities (“Εβραϊκές Αρχαιότητες”). Από τον Josephus, "μαθαίνουμε ότι ο Ιησούς ήταν ένας σοφός άνδρας ο οποίος έκανε εκπληκτικά επιτεύγματα, δίδαξε πολλά, κέρδισε οπαδούς μεταξύ Εβραίων και Ελλήνων, πιστευόταν ότι είναι ο Μεσσίας, κατηγορήθηκε από τους εβραίους ηγέτες, καταδικάστηκε σε σταύρωση από τον Πιλάτο και θεωρήθηκε ότι αναστήθηκε".³

Οι Suetonius, Pliny the Younger και ο Thallus επίσης έγραψαν για τη χριστιανική λατρεία και τους διωγμούς που συμφωνούν και με τις μαρτυρίες της Καινής Διαθήκης.

Ακόμη και το Εβραϊκό Ταλμούδ, που σίγουρα δεν προδιατίθεται θετικά για το Χριστό, συμφωνεί σχετικά με τα μεγάλα γεγονότα της ζωής του. Από το Ταλμούδ "μαθαίνουμε ότι η σύλληψη του Ιησού έγινε εκτός γάμου, ότι συγκέντρωσε μαθητές, ότι έκανε βλάσφημες διακηρύξεις για τον εαυτό του και ότι έκανε θαύματα, αλλά αυτά τα θαύματα αποδίδονται στη μαγεία και όχι στο Θεό".⁴

Αυτές είναι αξιοσημείωτες πληροφορίες αν λάβουμε υπόψη ότι οι περισσότεροι αρχαίοι ιστορικοί επικεντρώνονταν στους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες και όχι στους ταπεινούς ραβίνους-νομοδιδάσκαλους από τις μακρινές επαρχίες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ακόμη, αρχαίοι ιστορικοί (Εβραίοι, Έλληνες και Ρωμαίοι) επιβεβαιώνουν τα μεγάλα γεγονότα που παρουσιάζονται στην Καινή Διαθήκη, ακόμη και αν οι ίδιοι τους δεν είχαν πίστη.

Είναι οι μαρτυρίες του Ευαγγελίου για το Χριστό αξιόπιστες;

Εξωεκκλησιαστικοί ιστορικοί κατέγραψαν γενικά γεγονότα της ζωής του Χριστού, αλλά ο στενοί του συνεργάτες έκαναν πιο λεπτομερείς αναφορές βασιζόμενοι στην άμεση μαρτυρία μαρτύρων. Αυτές οι αναφορές ονομάζονται τα τέσσερα Ευαγγέλια και είναι τα τέσσερα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκη. Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι αυτές οι βιογραφίες του Ιησού είναι ακριβείς;

Όταν οι ιστορικοί προσπαθούν να καθορίσουν εάν μια βιογραφία είναι αξιόπιστη, ρωτούν το εξής: "Πόσες άλλες πηγές αναφέρουν τις ίδιες λεπτομέρειες σχετικά με το πρόσωπο αυτό;". Λειτουργούν με τον εξής τρόπο: Φανταστείτε ότι συλλέγετε βιογραφίες του πρόεδρου John F. Kennedy. Θα διαπιστώσετε ότι πολλές περιγράφουν την οικογένειά του, την προεδρεία του, τους χειρισμούς του στην Κουβανική Πυραυλική Κρίση και σχεδόν όλες οι βιογραφίες αναφέρουν παρεμφερή γεγονότα. Αλλά τι θα γινόταν εάν βρίσκατε μια βιογραφία που ανέφερε ότι ο John F. Kennedy έζησε δέκα χρόνια ως ιερέας στη Νότια Αφρική; Οι άλλες βιογραφίες τον είχαν στις ΗΠΑ εκείνον τον καιρό· ένας λογικός ιστορικός θα λάμβανε υπόψη τις αφηγήσεις που συμφωνούν η μια με την άλλη.

Όσον αφορά τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, βρίσκουμε πολλαπλές βιογραφίες που αναφέρουν παρόμοια γεγονότα για τη ζωή του. Ναι. Παρόλο που δεν καλύπτουν πλεοναστικά όλες τις ίδιες πληροφορίες, τα τέσσερα Ευαγγέλια λένε ουσιαστικά την ίδια ιστορία:

	Ματθαίος	Μάρκος	Λουκάς	Ιωάννης
Ο Ιησούς γεννήθηκε από μια παρθένο	1:18-25	-	1:27,34	-
Γεννήθηκε στη Βηθλεέμ	2:1	-	2:4	-
Έζησε στη Ναζαρέτ	2:23	1:9,24	2:51,4:16	1:45,46
Ο Ιησούς βαπτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή	3:1-15	1:4-9	3:1-22	-
Έκανε θαύματα θεραπείας	4:24, κλπ	1:34, κλπ	4:40, κλπ	9:7
Περπάτησε πάνω στο νερό	14:25	6:48	-	6:19
Τάισε 5.000 ανθρώπους με πέντε ψωμιά και δυο ψάρια	14:7	6:38	9:13	6:9
Ο Ιησούς δίδαξε σε απλούς ανθρώπους	5:1	4:25,7:28	9:11	18:20
Ξόδεψε χρόνο με ανθρώπους του περιθωρίου	9:10,21:31	2:15,16	5:29,7:29	8:3
Διαφώνησε με τη θρησκευτική ελίτ	15:7	7:6	12:56	8:1-58
Η θρησκευτική ελίτ συνωμότησε ώστε να τον σκοτώσει	12:14	3:6	19:47	11:45-57
Παρέδωσαν τον Ιησού στα χέρια των Ρωμαίων	27:1,2	15:1	23:1	18:28
Ο Ιησούς μαστιγώθηκε	27:26	15:15	-	19:1
Ο Ιησούς σταυρώθηκε	27:26-50	15:22-37	23:33-46	19:16-30
Ενταφιάστηκε σε ένα μνήμα	27:57-61	15:43-47	23:50-55	19:38-42
Ο Ιησούς αναστήθηκε από τους νεκρούς	28:1-20	16:1-20	24:1-53	20:1-31

Δύο από τα Ευαγγέλια γράφτηκαν από τους αποστόλους Ματθαίο και Ιωάννη, οι οποίοι γνώριζαν τον Ιησού προσωπικά και ταξίδεψαν μαζί του για πάνω από τρία χρόνια. Τα άλλα δύο βιβλία γράφτηκαν από το Μάρκο και το Λουκά, στενούς συνεργάτες των αποστόλων. Αυτοί οι συγγραφείς είχαν άμεση σχέση με τα πραγματικά περιστατικά που κατέγραψαν. Η πρώτη εκκλησία αποδέχθηκε τα τέσσερα Ευαγγέλια, επειδή συμφωνούσαν με αυτά που ήταν ήδη κοινώς γνωστά σχετικά με τη ζωή του Χριστού.

Κάθε ένας από τους τέσσερις συγγραφείς του Ευαγγελίου έκανε μια πολύ αναλυτική αφήγηση. Όπως θα περιμέναμε, από τις πολλές βιογραφίες ενός πραγματικού προσώπου υπάρχει μια ποικιλία στο ύφος του κειμένου, αλλά τα πραγματικά περιστατικά συμφωνούν. Γνωρίζουμε ότι οι συγγραφείς δεν επινόησαν απλώς τα γεγονότα, για το λόγο ότι τα Ευαγγέλια περιέχουν συγκεκριμένες γεωγραφικές ονομασίες και πολιτιστικά στοιχεία που έχουν επιβεβαιωθεί από ιστορικούς και αρχαιολόγους.

Τα καταγεγραμμένα λόγια του Ιησού αφήνουν απέξω πολλά θέματα για τα οποία η πρώτη εκκλησία θα επιθυμούσε να είχε μια δήλωση. Αυτό δείχνει ότι οι βιογράφοι ήταν ειλικρινείς, χωρίς να βάλουν λόγια στο στόμα του Χριστού για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα.

Για ένα παράδειγμα του τι παρουσιάζεται σε ένα από τα Ευαγγέλια, κάντε κλικ εδώ.

Έχει αλλάξει ή διαφθαρεί η Βίβλος με το πέρασμα του χρόνου;

Ορισμένοι έχουν την ιδέα ότι η Καινή Διαθήκη έχει μεταφραστεί "τόσες πολλές φορές" που έχει πλέον αλλοιωθεί μέσα από τόσα στάδια μεταφράσεων. Εάν όμως οι μεταφράσεις αυτές γίνονταν από άλλες μεταφράσεις, θα είχαν κάποιο επιχείρημα. Αλλά οι μεταφράσεις στην πραγματικότητα έγιναν απευθείας από τις πρωτότυπες πηγές κειμένων που ήταν γραμμένα στα Ελληνικά, Εβραϊκά και Αραμαϊκά, βασισμένες σε χιλιάδες αρχαία χειρόγραφα.

Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι η Καινή Διαθήκη που έχουμε σήμερα είναι αληθινή ως προς την αρχική της μορφή γιατί:
     1. Έχουμε έναν τόσο τεράστιο αριθμό ιδιόχειρων αντιγράφων – πάνω από 24.000.
     2. Τα αντίγραφα συμφωνούν το ένα με το άλλο, λέξη προς λέξη, κατά 99,5%.
     3. Οι ημερομηνίες αυτών των χειρογράφων είναι πολύ κοντά στις ημερομηνίες των πρωτοτύπων (βλέπε το link στο τέλος αυτού του τμήματος).

Όταν κανείς συγκρίνει το κείμενο ενός χειρογράφου με ένα άλλο, η ομοιότητα είναι εκπληκτική. Μερικές φορές η ορθογραφία μπορεί να ποικίλλει, ή οι λέξεις μπορεί να αλλάζουν θέση, αλλά αυτό είναι μικρής σημασίας. Όσον αφορά τη σειρά των λέξεων, ο Bruce Μ. Μetzger, επίτιμος καθηγητής στη θεολογική σχολή του Πρίνστον, εξηγεί: "Είναι μια τεράστια διαφορά στα Αγγλικά εάν πεις, ‘Σκύλος δαγκώνει άνθρωπο’ ή ‘άνθρωπος δαγκώνει σκύλο’ – η σειρά παίζει ρόλο στα Αγγλικά. Αλλά, στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι έτσι. Μια λέξη λειτουργεί σαν υποκείμενο της πρότασης, άσχετα με το σε ποια σειρά βρίσκεται μέσα στην πρόταση".⁵

Ο Dr. Ravi Zacharias, ένας επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Oxford, σχολιάζει επίσης: "Στην πραγματικότητα η Καινή Διαθήκη είναι αναμφισβήτητα το καλύτερα πιστοποιημένο αρχαίο κείμενο σε σχέση με τον καθαρό αριθμό των εγγράφων, το χρονικό διάστημα που παρεμβάλλεται μεταξύ των γεγονότων και των εγγράφων, και της ποικιλίας των κειμένων που είναι διαθέσιμα για τη στήριξη ή τη διάψευσή της. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο στα αρχαία αποδεικτικά χειρόγραφα που να συνταιριάζει τέτοια διαθεσιμότητα και ακεραιότητα όσον αφορά το κείμενο."⁶

Η Καινή Διαθήκη είναι το πλέον αξιόπιστο αρχαίο έγγραφο της ανθρωπότητας. Η ακεραιότητα του κειμένου είναι πιο βέβαιη από εκείνη των γραπτών του Πλάτωνα, ή της Ιλιάδας του Ομήρου.

Η Παλαιά Διαθήκη έχει επίσης διατηρηθεί εξαιρετικά καλά. Οι σύγχρονες μεταφράσεις επιβεβαιώνονται από έναν τεράστιο αριθμό αρχαίων χειρογράφων και στα Εβραϊκά και στα Ελληνικά, συμπεριλαμβανομένης της ανακάλυψης των Παπύρων της Νεκράς Θάλασσας στα μέσα του 20ου αιώνα. Αυτοί οι πάπυροι έχουν τα παλαιότερα αποσπάσματα από όλα σχεδόν τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, χρονολογούμενα από το 150 π.Χ. Η ομοιότητα των χειρογράφων της Νεκράς Θάλασσας με τα χειρόγραφα αντίγραφα που φτιάχτηκαν σχεδόν 1.000 χρόνια αργότερα, είναι η απόδειξη της επιμέλειας που έδειξαν οι αρχαίοι Εβραίοι αντιγραφείς χειρογράφων στην αντιγραφή της Βίβλου.

Για μια σύγκριση της Καινής Διαθήκης με άλλα αρχαία κείμενα, κάντε κλικ εδώ.

Υποστηρίζει η αρχαιολογία τη Βίβλο;

Η αρχαιολογία δεν μπορεί να αποδείξει ότι η Βίβλος είναι ο γραπτός λόγος του Θεού σε εμάς. Ωστόσο, η αρχαιολογία μπορεί (και όντως) τεκμηριώνει την ιστορική ακρίβεια της Βίβλου. Αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει με συνέπεια τα ονόματα κυβερνητικών αξιωματούχων, μάγων, πόλεων και εορτών που αναφέρονται στη Βίβλο - μερικές φορές οι ιστορικοί ούτε καν ήξεραν ότι αυτά τα άτομα ή οι περιοχές υπήρχαν. Για παράδειγμα, το Ευαγγέλιο του Ιωάννη αναφέρει για το Χριστό που θεράπευσε έναν ανάπηρο δίπλα στη δεξαμενή της Βηθεσδά. Το κείμενο περιγράφει ακόμη και τις πέντε στοές που οδηγούν στη δεξαμενή. Οι μελετητές νόμιζαν ότι η δεξαμενή δεν υπήρχε, μέχρις ότου αρχαιολόγοι τη βρήκαν σαράντα πόδια κάτω από το έδαφος, μαζί με τις πέντε στοές.⁷

Η Βίβλος έχει έναν τεράστιο αριθμό ιστορικών λεπτομερειών και έτσι δεν έχουν ανακαλυφθεί από την αρχαιολογία όλα όσα αναφέρονται σε αυτήν. Ωστόσο, ούτε ένα αρχαιολογικό εύρημα δεν έρχεται σε αντίφαση με αυτά που η Βίβλος καταγράφει.⁸

Αντίθετα, ο δημοσιογράφος Lee Strobel σχολιάζει σχετικά με το Βιβλίο των Μορμόνων: "Η αρχαιολογία έχει επανειλημμένα αποτύχει να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς της σχετικά με τα γεγονότα που υποτίθεται ότι έλαβαν χώρα πριν από καιρό στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Θυμάμαι που έγραψα στο ίδρυμα Smithsonian για να ερευνήσει κατά πόσο υπήρξε κάποιο αποδεικτικό στοιχείο για αυτά που ισχυρίζονται οι Μορμόνοι. Το μόνο που μου είπαν με κατηγορηματικό τρόπο είναι ότι οι αρχαιολόγοι τους δε βλέπουν να υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ της αρχαιολογία του Νέου Κόσμου και του αντικείμενου του Βιβλίου τους. "Οι αρχαιολόγοι ποτέ δεν εντόπισαν πόλεις, πρόσωπα, ονόματα, ή τους τόπους που αναφέρονται στο Βιβλίο των Μορμόνων.⁹ Πολλές από τις αρχαίες τοποθεσίες που αναφέρει ο Λουκάς στο βιβλίο των Πράξεων στην Καινή Διαθήκη, έχουν εξακριβωθεί από την αρχαιολογία. "Συνολικά, ο Λουκάς ονομάζει τριάντα-δύο χώρες, πενήντα-τέσσερις πόλεις και εννέα νησιά χωρίς ούτε ένα λάθος."¹⁰

Η αρχαιολογία έχει επίσης ανατρέψει πολλές λανθασμένες θεωρίες για τη Βίβλο. Για παράδειγμα, μια θεωρία που ακόμη διδάσκεται σε ορισμένες σχολές σήμερα, ισχυρίζεται ότι ο Μωυσής δε θα μπορούσε να έχει γράψει την Πεντάτευχο (τα πέντε πρώτα βιβλία της Βίβλου), διότι η γραφή δεν είχε ακόμη εφευρεθεί στις μέρες του. Στη συνέχεια αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τη Μαύρη Στήλη. "Είχε σφηνοειδείς χαρακτήρες επάνω και περιείχε τους λεπτομερείς νόμους του Χαμουραμπί. Ήταν μετά την εποχή του Μωυσή; Όχι! Ήταν πριν. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ήταν και πριν τον Αβραάμ (2.000 π.Χ. ). Προηγείται αυτών που έγραψε ο Μωυσής τουλάχιστον τρεις αιώνες."¹¹

Ένα άλλο σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα επιβεβαίωσε ένα πρώιμο αλφάβητο στην ανακάλυψη των Ebla Tablets στη βόρεια Συρία το 1974. Αυτά τα 14.000 πλακίδια αργίλου είναι ενδεχόμενο να υπάρχουν περίπου από το 2300 π.Χ., εκατοντάδες χρόνια πριν τον Αβραάμ. Τα δισκία περιγράφουν τον τοπικό πολιτισμό με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που είναι καταγραμμένα τα κεφάλαια 12-50 της Γένεσης.

Η αρχαιολογία συνεπώς επιβεβαιώνει την ιστορική ακρίβεια της Βίβλου.

Για περεταίρω μελέτη, κάντε κλικ εδώ για να δείτε έναν πίνακα με κάποια από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά ευρήματα.

Υπάρχουν αντιφάσεις στη Βίβλο;

Ενώ ορισμένοι ισχυρίζονται ότι η Βίβλος είναι γεμάτη αντιφάσεις, αυτό απλά δεν είναι αλήθεια. Ο αριθμός των προφανών αντιφάσεων είναι στην πραγματικότητα εντυπωσιακά μικρός για ένα βιβλίο του μεγέθους και του αντικειμένου της Βίβλου. Ότι φαινομενικές ασυμφωνίες υπάρχουν είναι περισσότερο περιέργεια απ’ ότι καταστροφή. Αυτές δεν αγγίζουν καμία σημαντική εκδήλωση ή άρθρο της πίστης.

Εδώ είναι ένα παράδειγμα μιας δήθεν αντίφασης. Ο Πιλάτος διέταξε να τοποθετηθεί μία πινακίδα στο σταυρό στον οποίο κρεμάστηκε ο Ιησούς.Τρία από τα Ευαγγέλια καταγράφουν τι γράφτηκε σε αυτήν την πινακίδα:
     Στον Ματθαίο: "Αυτός είναι ο Ιησούς, ο βασιλιάς των Εβραίων.
     Στο Μάρκο: "Ο Βασιλιάς των Εβραίων."
     Στον Ιωάννη: "Ιησούς από τη Ναζαρέτ, ο βασιλιάς των Εβραίων."

Η διατύπωση είναι διαφορετική, εξ ου και η προφανής αντίφαση. Το αξιοσημείωτο, όμως, είναι ότι και οι τρεις συγγραφείς περιγράφουν το ίδιο γεγονός πολύ λεπτομερώς –Ο Ιησούς σταυρώθηκε. Σε αυτό όλοι συμφωνούν. Καταγράφουν ακόμη ότι μια πινακίδα τοποθετήθηκε στο σταυρό, και το νόημα της πινακίδας είναι το ίδιο και στις τρεις αφηγήσεις!

Τι γίνεται με την ακριβή διατύπωση; Στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο των Ευαγγελίων, δεν χρησιμοποιήθηκε ένα σύμβολο παράθεσης κειμένου(εισαγωγικά) όπως κάνουμε σήμερα για να δείξουμε μια άμεση αναφορά. Οι συγγραφείς του Ευαγγελίου έκαναν μια έμμεση αναφορά, η οποία θα αιτιολογούσε τις λεπτές διαφορές στα αποσπάσματα.

Εδώ είναι ένα άλλο παράδειγμα μιας προφανούς αντίφασης. Ήταν ο Ιησούς δύο νύχτες μέσα στον τάφο ή τρεις νύχτες πριν από την ανάστασή Του; Ο Ιησούς είπε, πριν από τη σταύρωσή του, "Όπως δηλαδή ο προφήτης Ιωνάς ήταν τρεις μέρες και τρεις νύχτες στην κοιλιά του κήτους έτσι θα είναι κι ο Υιός του Ανθρώπου μέσα στη γη τρεις μέρες και τρεις νύχτες." (Ματθαίος 12:40). Ο Μάρκος κσταγράφει μια άλλη δήλωση που έκανε ο Ιησούς "Ακούστε τους έλεγε. Τώρα που ανεβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα, ο Υιός του Ανθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και στους γραμματείς, οι οποίοι θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν στους εθνικούς. Θα το περιγελάσουν, θα τον μαστιγώσουν, θα τον φτύσουν και θα τον θανατώσουν. Ύστερα από τρεις μέρες όμως αυτός θα αναστηθεί." (Μάρκος 10:33,34)

Ο Ιησούς θανατώθηκε την παρασκευή και η ανάσταση ανακαλύφθηκε την Κυριακή. Πώς μπορεί αυτό να είναι τρεις μέρες και νύχτες στον τάφο; Ήταν ένα εβραϊκό σχήμα λόγου στην εποχή του Χριστού να υπολογίζεται κάθε μέρος μιας ημέρας ή της νύχτας ως πλήρης ημέρα και νύχτα. Έτσι η Παρασκευή, το Σάββατο και η Κυριακή θα ονομάζονταν τρεις ημέρες και τρεις νύχτες στην κουλτούρα του Χριστού. Μιλάμε με παρόμοιους τρόπους σήμερα -- εάν κάποιος έλεγε, "πέρασα όλη τη μέρα κάνοντας ψώνια", καταλαβαίνουμε ότι το άτομο αυτό δεν εννοεί 24 ώρες.

Αυτό είναι τυπικό χαρακτηριστικό των προφανών αντιφάσεων στην Καινή Διαθήκη. Οι περισσότερες έχουν επιλυθεί με μια πιο προσεκτική εξέταση του ίδιου του κειμένου ή μέσω μελέτης του ιστορικού παρελθόντος.

Ποιος έγραψε την Καινή Διαθήκη; Γιατί δεν είναι αποδεκτά τα απόκρυφα, το ευαγγέλιο του Ιούδα ή το ευαγγέλιο του Θωμά;

Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για να εμπιστευθούμε το σημερινό κατάλογο των βιβλίων της Καινής Διαθήκης. Η εκκλησία δέχθηκε τα βιβλία της Καινής Διαθήκης σχεδόν αμέσως μόλις γράφτηκαν. Οι συγγραφείς τους ήταν συνεργάτες του Χριστού ή άμεσοι μαθητές του, άνδρες στους οποίους ο Ιησούς είχε αναθέσει την ηγεσία της αρχικής εκκλησίας. Οι συγγραφείς του Ευαγγελίου Ματθαίος και Ιωάννης ήταν κάποιοι από τους πιο στενούς μαθητές του. Ο Μάρκος και ο Λουκάς ήταν συνοδοί των αποστόλων, έχοντας πρόσβαση στις αφηγήσεις των αποστόλων για τη ζωή του Χριστού.

Οι άλλοι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης είχαν επίσης άμεση πρόσβαση στον Ιησού : Ο Ιάκωβος και ο Jude ήταν ετεροθαλή αδέλφια του Χριστού, οι οποίοι αρχικά δεν πίστευαν σε αυτόν. Ο Πέτρος ήταν ένας από τους 12 αποστόλους. Ο Παύλος ξεκίνησε ως πολέμιος του Χριστιανισμού, αλλά έγινε απόστολος μετά από ένα όραμα του Χριστού που είχε. Είχε επίσης και επικοινωνία με τους άλλους αποστόλους.

Το περιεχόμενο των βιβλίων της Καινή Διαθήκη συντάχθηκε με το τι χιλιάδες μάρτυρες είδαν οι ίδιοι τους. Όταν άλλα βιβλία γράφτηκαν εκατοντάδες χρόνια αργότερα (π. χ. το Ευαγγέλιο του Ιούδα, που γράφτηκε από τη Γνωστική αίρεση γύρω στο 130-170 μ.Χ., πολύ καιρό μετά το θάνατο του Ιούδα), δεν ήταν δύσκολο για την εκκλησία να τα επισημάνει ως πλαστογραφήσεις. Το Ευαγγέλιο του Θωμά, γραμμένο το 140 μ.Χ. περίπου ,είναι ένα ακόμη παράδειγμα της παραποιημένου γραπτού, που εσφαλμένα φέρει το όνομα ενός από τους αποστόλους. Αυτά και άλλα Γνωστικά ευαγγέλια συγκρούονται με τις γνωστές διδαχές του Ιησού και την Παλαιά Διαθήκη, και συχνά περιλαμβάνουν πολυάριθμα ιστορικά και γεωγραφικά λάθη.¹³

Στο 367 μ.Χ. ο Αθανάσιος επισήμως απαρίθμησε τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης (είναι ο ίδιος κατάλογος που έχουμε και σήμερα). Αμέσως μετά ο Jerome και ο Augustine κυκλοφόρησαν τον ίδιο κατάλογο. Οι κατάλογοι αυτοί, ωστόσο, δεν ήταν αναγκαίοι για την πλειονότητα των Χριστιανών. Σε μεγάλο βαθμό το σύνολο της Εκκλησίας είχε αναγνωρίσει και χρησιμοποιούσε τον ίδιο κατάλογο βιβλίων από το πρώτο αιώνα μετά Χριστόν. Καθώς η Εκκλησία αυξήθηκε και πέρα από τα ελληνόφωνα μέρη και χρειάστηκε να μεταφραστεί η Αγία Γραφή και καθώς αποσχιστικές αιρέσεις συνέχισαν να ‘ξεφυτρώνουν’ με τα δικά τους ανταγωνιστικά ιερά βιβλία, έγινε περισσότερο σημαντικό να υπάρχει ένας οριστικός-τελικός κατάλογος.

Γιατί πήρε 30-60 χρόνια για να γραφτούν τα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης;

Ο κύριος λόγος που οι αφηγήσεις του Ευαγγελίου δεν γράφτηκαν αμέσως μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού είναι ότι δεν υπήρχε κάποια προφανής ανάγκη για κάποια τέτοια γραπτά. Αρχικά, το Ευαγγέλιο διαδόθηκε προφορικά στην Ιερουσαλήμ. Δεν υπήρχε ανάγκη να συνταχθεί μια γραπτή περιγραφή της ζωής του Ιησού, διότι εκείνοι που ζούσαν στην περιοχή της Ιερουσαλήμ ήταν μάρτυρες του Ιησού και ήξεραν καλά τη διακονία του.¹⁴

Όμως, όταν το Ευαγγέλιο διαδόθηκε και πέρα από την Ιερουσαλήμ, και οι αυτόπτες μάρτυρες δεν ήταν πλέον εύκολα προσβάσιμοι, υπήρξε η ανάγκη για γραπτές αφηγήσεις ώστε να διδαχθούν και άλλοι σχετικά με τη ζωή και τη διακονία του Ιησού. Πολλοί μελετητές χρονολογούν τη συγγραφή των Ευαγγελίων μεταξύ 30 και 60 χρόνων μετά το θάνατο του Ιησού.

Ο Λουκάς μας δίνει λίγη περισσότερη γνώση για αυτό, δηλώνοντας, κατά την έναρξη του Ευαγγελίου του, το γιατί το έγραφε:
‘Πολλοί προσπάθησαν να συντάξουν μια διήγηση για τα γεγονότα, που είναι βεβαιωμένο ότι συνέβησαν ανάμεσά μας, όπως μας τα παρέδωσαν εκείνοι που από τη αρχή ήταν αυτόπτες μάρτυρες και έγιναν κήρυκες αυτού του χαρμόσυνου μηνύματος. Γι’ αυτό θεώρησα κι εγώ καλό, εντιμότατε Θεόφιλε, αφού ερεύνησα όλα τα γεγονότα από την αρχή και με ακρίβεια, να σου τα γράψω με τη σειρά, για να βεβαιωθείς ότι τα όσα διδάχθηκες είναι αυθεντικά.’¹⁵

Ο Ιωάννης επίσης δίνει το λόγο που έγραψε το Ευαγγέλιο του: ‘Ο Ιησούς έκανε βέβαια και πολλά άλλα θαύματα μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα σ’ αυτό εδώ το βιβλίο. Αυτό όμως γράφτηκαν για να πιστέψετε πως ο Ιησούς είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού, και πιστεύοντας να έχετε δι’ αυτού τη ζωή.’¹⁶

Έχεις διαβάσει ποτέ κάτι από τα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης; Για να διαβάσεις ένα δείγμα από το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, κάνε κλικ εδώ (στα αγγλικά).

Εάν θα ήθελες να μάθεις περισσότερα για τον Ιησού, αυτό το άρθρο θα σου δώσει μια καλή περίληψη της ζωής του: Πέρα από την Τυφλή Πίστη.

Έχει σημασία εάν ο Ιησούς πράγματι έκανε και είπε αυτά που αναφέρονται στα Ευαγγέλια;

Ναι. Για να έχει πραγματικά κάποια αξία η πίστη, θα πρέπει να βασίζεται σε γεγονότα, στην πραγματικότητα. Εδώ είναι το γιατί. Εάν παίρνατε μια πτήση για Λονδίνο, πιθανότατα θα πιστεύατε ότι το αεροπλάνο έχει καύσιμα και είναι μηχανικά αξιόπιστο, ότι ο πιλότος είναι εκπαιδευμένος, και δεν υπάρχουν τρομοκράτες στο σκάφος. Η πίστη σας, ωστόσο, δεν είναι αυτή που θα σας οδηγήσει στο Λονδίνο. Σας είναι χρήσιμη για να επιβιβαστείτε στο αεροπλάνο. Αλλά αυτό που πραγματικά θα σας πάει στο Λονδίνο είναι η ακεραιότητα του αεροπλάνου, του πιλότου , κ.λπ. Θα μπορούσατε να βασιστείτε στη θετική σας εμπειρία από προηγούμενες πτήσεις. Αλλά τη θετική σας εμπειρία δεν θα ήταν αρκετή για να πάει το αεροπλάνο στο Λονδίνο. Αυτό που έχει σημασία είναι το αντικείμενο της πίστης σας --είναι αξιόπιστο;

Είναι η Καινή Διαθήκη μια ακριβής, αξιόπιστη παρουσίαση του Ιησού; Ναι. Μπορούμε να εμπιστευτούμε την Καινή Διαθήκη διότι υπάρχει τεράστια τεκμηριωμένη υποστήριξη για αυτήν. Το παρόν άρθρο αναφέρθηκε στα ακόλουθα σημεία: στην ιστορική συμφωνία, στην αρχαιολογική συμφωνία, στο ότι οι τέσσερις βιογραφίες των Ευαγγελίων συμφωνούν, στο ότι η διατήρηση αντιτύπων του εγγράφου είναι αξιοσημείωτη, και ότι υπάρχει υπερέχουσα ακρίβεια στις μεταφράσεις. Όλα αυτά δίνουν ένα στέρεο θεμέλιο για να πιστέψει κανείς αυτά που διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη: ότι ο Χριστός είναι ο Θεός, ότι πήρε την ποινή για τις δικές μας αμαρτίες, και ότι αναστήθηκε από τους νεκρούς.

Εάν έχετε περισσότερες ερωτήσεις επικοινωνήστε μαζί μας.

Πώς να αρχίσω μια σχέση με τον Θεό

Έχω μια ερώτηση…

(1) McDowell, Josh. The New Evidence that Demands a Verdict (Thomas Nelson Publishers, 1999), p. 55. (2) Tacitus, A. 15.44. (3) Wilkins, Michael J. & Moreland, J.P. Jesus Under Fire (Zondervan Publishing House, 1995), p. 40. (4) Ibid. (5) Strobel, Lee. The Case for Christ (Zondervan Publishing House, 1998), p. 83. (6) Zacharias, Ravi. Can Man Live Without God? (Word Publishing, 1994), p. 162. (7) Strobel, p. 132. (8) The renowned Jewish archaeologist, Nelson Glueck, wrote: "It may be stated categorically that no archaeological discovery has ever controverted a biblical reference." cited by McDowell, Josh. The New Evidence That Demands a Verdict (Thomas Nelson Publishers, 1999), p. 61. (9) Strobel, p. 143-144. (10) Geisler, Norman L. Baker Encyclopedia of Christian Apologetics (Grand Rapids: Baker, 1998). (11) McDowell, Josh. Evidence That Demands a Verdict (1972), p. 19. (12) Pettinato, Giovanni. The archives of Ebla: an empire inscribed in clay (Garden City, NY: Doubleday, 1981) (13) Bruce, F.F. The Books and the Parchments: How We Got Our English Bible (Fleming H. Revell Co., 1950), p. 113. (14) See Acts 2:22, 3:13, 4:13, 5:30, 5:42, 6:14, etc. (15) Luke 1:1-3 (16) John 20:30,31

• Επικοινωνήστε μαζί μας
• Διάγραμμα του δικτυακού τόπου
• Σχετικά / Απορρήτου
• Αποστολή σε φίλο
• Άλλες γλώσσες
• Αρχική Σελίδα